ผู้เขียนร่วมของเขา Hyeong-Joon Joo จาก Robotic Materials Department

ผู้เขียนร่วมของเขา Hyeong-Joon Joo จาก Robotic Materials Department กล่าวต่อไปว่า ประมาณ 70% ของขยะทะเลคาดว่าจะจมลงสู่ก้นทะเล พลาสติกคิดเป็นมากกว่า 60% ของขยะนี้ โดยใช้เวลาหลายร้อยปีในการย่อยสลาย ดังนั้นเราจึง เห็นความจำเป็นเร่งด่วนในการพัฒนาหุ่นยนต์เพื่อจัดการกับวัตถุต่างๆ เช่น ขยะ และเคลื่อนย้ายขึ้นไป เราหวังว่า สักวันหนึ่ง หุ่นยนต์ใต้น้ำจะสามารถช่วยทำความสะอาดมหาสมุทรของเราได้ บอตแมงกะพรุนมีความสามารถในการเคลื่อนที่และดักจับวัตถุต่างๆ หุ่นยนต์แต่ละตัวทำงานได้เร็วกว่าสิ่งประดิษฐ์อื่นๆ ที่เทียบเคียงได้ โดยมีความเร็วสูงสุดถึง 6.1 ซม./วินาที ยิ่งไปกว่านั้น Jellyfish-Bot ต้องการพลังงานอินพุตต่ำเพียงประมาณ 100 mW เท่านั้น และยังปลอดภัยสำหรับมนุษย์และปลา หากวันหนึ่งวัสดุโพลีเมอร์ที่เป็นฉนวนของหุ่นยนต์ขาดออกจากกัน ในขณะเดียวกัน เสียงรบกวนจากหุ่นยนต์ไม่สามารถแยกความแตกต่างจากระดับพื้นหลังได้ ด้วยวิธีนี้ Jellyfish-Bot โต้ตอบอย่างอ่อนโยนกับสภาพแวดล้อมโดยไม่รบกวนมัน เหมือนกับธรรมชาติของมัน โลก หุ่นยนต์ประกอบด้วยหลายชั้น บางชั้นทำให้หุ่นยนต์แข็งทื่อ บางชั้นทำหน้าที่เพื่อให้หุ่นยนต์ลอยน้ำหรือเป็นฉนวน ชั้นโพลิเมอร์เพิ่มเติมทำหน้าที่เป็นผิวหนังลอยน้ำ กล้ามเนื้อเทียมที่ขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้าที่เรียกว่า HASEL ฝังอยู่ตรงกลางของชั้นต่างๆ HASELs คือซองพลาสติกที่บรรจุอิเล็กทริกเหลวซึ่งถูกเคลือบด้วยอิเล็กโทรดบางส่วน การใช้ไฟฟ้าแรงสูงข้ามอิเล็กโทรดจะทำให้เกิดประจุบวก ในขณะที่น้ำรอบๆ จะถูกประจุเป็นลบ สิ่งนี้สร้างแรงระหว่างอิเล็กโทรดที่มีประจุบวกกับน้ำที่มีประจุลบ ซึ่งจะดันน้ำมันภายในถุงไปมา ทำให้ถุงหดตัวและคลายตัว คล้ายกับกล้ามเนื้อจริงๆ HASEL สามารถรักษาความเค้นทางไฟฟ้าสูงที่เกิดจากอิเล็กโทรดที่มีประจุไฟฟ้า และได้รับการปกป้องจากน้ำด้วยชั้นฉนวน นี้เป็นสิ่งสำคัญ, ขั้นตอนแรกคือการพัฒนา Jellyfish-Bot ด้วยอิเล็กโทรดเดียวที่มีหกนิ้วหรือแขน ในขั้นตอนที่สอง ทีมงานได้แบ่งอิเล็กโทรดเดี่ยวออกเป็นกลุ่มต่างๆ เพื่อสั่งงานโดยอิสระ

โพสต์โดย : somzaa เมื่อ 4 พ.ค. 2566 16:29:59 น. อ่าน 133 ตอบ 1